Maggie De Block mag haar script writer dankbaar zijn. De vondst 'Blijf in uw kot' gaf de minister van Volksgezondheid in één klap geloofwaardigheid in de strijd tegen het coronavirus. Alsof De Block vergeten was dat zij het niet zo lang geleden afgedaan had als een 'griepje' en gealarmeerde artsen 'dramaqueens' genoemd had.

​Die uitschuivers zetten De Block op een zelfde laag niveau als Theo Francken (N-VA), die viroloog Marc Van Ranst met de bijnaam 'pandemietje' bedacht. Of Donald Trump, die eveneens alle experten schoffeerde. Net als bij de Amerikaanse president zijn dat soort uitspraken niet alleen een gevolg van een beperkt vermogen met kritiek om te gaan. Het hardnekkige geloof in het eigen gelijk van De Block is naar verluidt ook te wijten aan een kwalitatieve leegloop van expertise uit haar kabinet. Dat had het al moeilijk om lopende zaken te beheren, het coronavirus legde die zwakte bloot.

​Schermvullende weergave

Op telegenieke momenten applaudisseert De Block waarschijnlijk ook voor de ziekenverzorgers. Toch zitten die al lang op hun tandvlees door het beleid van een minister die al jaren op voet van oorlog leeft met de 'helden' van deze epidemie. De reden daarvoor is het volstrekte gebrek aan wat het kenmerk van een gezondheidsbeleid zou moeten zijn: vooruitziendheid. Want voorkomen is altijd beter dan genezen.

Dat dat niet gebeurde, is de verpletterende verantwoordelijkheid van de man die zichzelf wegpromoveerde naar het presidentschap van Europa: Charles Michel. Het is onder zijn beleid dat de investeringen in de gezondheidssector veel lager bleven dan wat volgens het Planbureau strikt noodzakelijk was. Voor Michel was de boodschap niet vooruitzien, maar besparen. Cijfers waren belangrijker dan het welzijn van de bevolking.

​Mondmaskers

De niet-vervanging van de voorraad vervallen mondmaskers is een pijnlijk symbool van dat voor de volksgezondheid rampzalige beleid, wat je alle partijen van Michel I kunt aanwrijven. Dus ook de N-VA, die zich niet meer lijkt te herinneren ingestemd te hebben met die kortzichtige politiek.

​Deel op Twitter

De gevolgen komen door deze pandemie sneller dan gevreesd naar boven. Het amateuristische geknoei om alsnog aan geschikte maskers te komen, schaadde het imago van de minister nog meer. Het personeel in rusthuizen en ziekenhuizen werkt te lang in levensgevaarlijke omstandigheden door het gebrek aan aangepaste beschermende kleding. Partijgenoot Philippe De Backer mag het puin ruimen en lijkt wel de plaatsvervangende minister van Volksgezondheid.

In het begin van de crisis redde De Block zich met haar 'kot'-speech. Net als eerste minister Sophie Wilmès, die tot moeder van de natie werd gepromoveerd, leek ze eindelijk de ernst van de situatie in te zien. In de huidige omstandigheden was en is er inderdaad geen alternatief voor wat zij voorstelde: de hele bevolking in quarantaine.

​Almaar meer specialisten verklaren dat het om een paniekreactie ging, die weliswaar begrijpelijk was omdat er geen andere keuze was. Toch was een alternatieve manier mogelijk, zoals andere landen bewezen hebben. Snel massaal testen, besmette burgers afzonderen en met een trackingsysteem al hun sociale contacten controleren is langer vol te houden dan collectief huisarrest. Dat had moeten gebeuren op het moment dat de minister het nog over een 'griepje' had.

​

Voor een intelligente aanpak is een beleid nodig dat niet alleen door cijfers en statistieken is ingegeven. In dit land worden problemen zoals de oplopende staatsschuld, pensioenen, klimaat of mobiliteit naar de volgende generaties doorgeschoven. Met een totaal ontspoord budget daarbovenop zal meer nodig zijn dan goed bedachte slogans en paniekmaatregelen.

​

Bron : tijd.be door Luckas Vander Taelen